Δυο σίγουροι τρόποι ν' αρρωστήσουμε

του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Δυο σίγουροι τρόποι ν' αρρωστήσουμε και να πέσουμε στα χέρια των γιατρών είναι η κατάκριση και η απώθηση. Και η κατάκριση και η απώθηση είναι ένδειξη ότι η καρδιά μας είναι δέσμια της υπερηφάνειας. Κι οι δυο τρόποι είναι κατ΄ ουσίαν ένας , η υπερηφάνεια. Ο δέσμιος του εωσφορικού πάθους της υπερηφάνειας και πριν ακόμα αρρωστήσει είναι ήδη άρρωστος, γιατί προσβάλλεται και υποφέρει με το παραμικρό. Η υπερήφανη καρδιά είναι διαρκώς ταραγμένη και δεν ειρηνεύει ποτέ αλλά ζει σε μια ατελεύτητη κόλαση. Ποτέ δεν θα γευτεί τον «παράδεισο της διάφανης γαλήνης».
Κατάκριση είναι η παράβαση της Εντολής "Μην κρίνετε ίνα μη κριθήτε". «Ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός» (Ματθ.6,22). Το φως ή το σκότος του σώματος εξαρτάται από τον υπερήφανο ή τον ταπεινό οφθαλμό. Η κατάκριση και η απώθηση είναι ένδειξη ότι το «σώμα» μας είναι σκοτεινό γιατί ο υπερήφανος οφθαλμός είναι σκότος. Αντιθέτως η ταπείνωση είναι ένδειξη ότι το «σώμα» μας είναι φωτεινό γιατί ο ταπεινός οφθαλμός είναι φως.
Απώθηση είναι να μην τολμάμε να κοιτάξουμε τον εαυτό μας όπως είναι. Η απώθηση είναι φαρισαϊσμός και υποκρισία. Η απώθηση και η μη απώθηση φαίνεται στη στάση του Φαρισαίου και στη στάση του Τελώνη την ώρα της προσευχής στην παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου. Ο Φαρισαίος δεν τολμάει να κοιτάξει τον εαυτό του όπως είναι. Κοιτάζει μόνο ό,τι τον ευχαριστεί και τα δυσάρεστα τα αφήνει να τα σκεπάσει το σκοτάδι, για να μη φανεί η αμαρτωλότητά του και ταπεινωθεί. Ο οφθαλμός του είναι σκοτεινός. " Ο Φαρισαίος σταθείς προς εαυτόν ταύτα προσηύχετο: Ο Θεός, ευχαριστώ σοι ότι ούκ ειμί ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί (..) νηστεύω δις του σαββάτου, αποδεκατώ πάντα όσα κτώμαι.
Ο τελώνης έχει την τόλμη να κοιτάξει τον εαυτό του όπως είναι, ένας αμαρτωλός και ταπεινώνεται, αντί να υποκρίνεται. Ο οφθαλμός του τελώνη είναι φωτεινός. "Ο τελώνης μακρόθεν εστώς ουκ ήθελεν ουδέ τους οφθαλμούς επάραι, αλλ' έτυπτεν εις το στήθος αυτού λέγων: ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ."
Τόσο η κατάκριση όσο και η απώθηση μιλώντας με ψυχολογικούς όρους εμποδίζουν την ομαλή ροή των περιεχομένων του Ασυνειδήτου προς την συνείδηση. Όταν εμποδίζεται η ομαλή ροή των περιεχομένων των Ασυνειδήτου προς την συνείδηση τότε τα περιεχόμενα του Ασυνειδήτου αυτοεκκριζώνονται και μας πολεμούν από τη σκοτεινή περιοχή του εαυτού μας, με αποτέλεσμα να ταράσσουν τη ζωή μας και να φθείρουν την υγεία μας.
" Εάν δε ο οφθαλμός σου πονηρός ή, όλον το σώμα σου σκοτεινόν έσται. Ει ουν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσον;»