Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος ,Αγκυλώσεις και οικουμενισμός

«Επειδή εσύ υπάρχεις, Ιησού, υπάρχω κι εγώ αληθινά»

Άκουσα τις ομιλίες δύο ζηλωτών του οικουμενισμού , ενός κληρικού ( επισκόπου) και ενός εκπαιδευτικού- συγγραφέως. Ο κληρικός ήλθε στη Λάρισα και μίλησε σε μια μικρή συγκέντρωση, που έγινε στο πατάρι κάποιου βιβλιοπωλείου, με την ευκαιρία της παρουσίασης κάποιου βιβλίου, δεν γνωρίζω αν ήταν εν γνώσει του οικείου μητροπολίτου ή εν αγνοία του. Εν πάση περιπτώσει δεν το συνόδευε κανείς άλλος κληρικός της δικής του μητροπόλεως ή της μητροπόλεως Λαρίσης.
Ο καθηγητής-συγγραφέας αντιθέτως μίλησε μπροστά σε πάρα πολύ κόσμο, που είχε κατακλύσει το μεγάλο αμφιθέατρο του Χατζηγιάννειου Πνευματικού Κέντρου.
Ο ομιλητής ήταν γνωστός στο κοινό από τα βιβλία του , ιδίως από το ογκώδες, αλλά ενδιαφέρον βιβλίο του για τους ασκητές της Ορθοδοξίας.
Και οι δύο ομιλητές υπήρξαν μια μεγάλη δυσάρεστη έκπληξη για μένα.. Σαν να ήταν κι οι δυο συνεννοημένοι μίλησαν για πνευματικές «αγκυλώσεις» του Ελληνισμού απέναντι στην «ευρύτητα» του πνεύματος της Δύσης. Κι οι δυο υποστήριξαν με θέρμη ότι πρέπει οι Έλληνες να εγκαταλείψουμε τις «αγκυλώσεις» τις οποίες καλλιεργεί η Εκκλησία , το Σχολείο και η κοινωνία μας γενικά και να αποκτήσουμε την ευρύτητα του πνεύματος., την οποία διαθέτει ο δυτικός κόσμος.
Τί εννοούσαν άραγε με τον όρο «αγκυλώσεις» του Ελληνισμού και «ευρύτητα» του πνεύματος της Δύσης. Εννοούσαν ότι οι κοινωνίες της Δύσης πρέπει να γίνουν το υπόδειγμα για τους Έλληνες; Ότι οι ορθόδοξοι Έλληνες δεν διαθέτουμε την ευρύτητα του πνεύματος που χαρακτηρίζει τους δυτικούς και πρέπει να τους μιμηθούμε; Να τους μιμηθούμε και στην απομάκρυνσή τους απ΄ το Θεό ή στην απόφασή τους ως κοινωνίες, να μην στηρίζονται στο ήθος και να αναζητούν τη δύναμη χωρίς ηθικά όρια; Η επιστημονική έρευνα π.χ. διεξάγεται χωρίς ηθικά όρια στη Δύση.
Οι ομιλητές λες και ήταν από κάπου «δασκαλεμένοι» αναφέρθηκαν κι οι δυο στο Βυζάντιο, το οποίο παραλλήλισαν με τον Μεσαίωνα στη Δύση. Σε ερώτηση σε ποια ιστορικά ευρήματα και σε ποιες μαρτυρίες στηρίζουν τις απόψεις τους δεν έδωσαν καμία απάντηση, και άφησαν να εννοηθεί ότι μιλούν ως αυθεντίες. Άρα δεν πρέπει να αμφισβητεί κανείς τους ισχυρισμούς τους.
Στη συγκεκριμένη ερώτηση προς τον καθηγητή- συγγραφέα, γιατί μετά την επιστροφή του από το Πρίνστον, όπου προσκλήθηκε να δώσει διάφορες διαλέξεις, μιλάει, σαν να μη είναι αυτός που έγραψε το βιβλίο του για τους ασκητές της Ορθοδοξίας, ο ομιλητής επίσης δεν έδωσε καμία απάντηση. Πράγματι ο ένας ομιλητής είναι επίσκοπος κι ο άλλος καθηγητής πανεπιστημίου και μάλιστα με διεθνή ακτινοβολία.
Κάποιος άλλος ομιλητής, επίσης ανώτερος εκπαιδευτικός, πιο απλός από τους άλλους , μιλώντας σε διάλεξη που έγινε σε κάποια εκπαιδευτήρια στη Λάρισα, αναφέρθηκε κι αυτός στις περίφημες «αγκυλώσεις». Σε μια εποχή «πολυπολιτισμική» σαν τη δική μας, είπε, δεν μπορούμε να προβάλουμε την Ορθοδοξία και πρέπει να είμαστε περισσότερο διακριτικοί, για να μην προσβάλλουμε την πίστη των άλλων. Στην Ελλάδα τώρα ζουν πολλοί που πρεσβεύουν άλλα θρησκεύματα και δεν είναι φρόνιμο σε μας να προβάλλουμε την ορθόδοξη πίστη, ως τη μοναδική ορθή πίστη!
Οι ζηλωτές του οικουμενισμού έχουν την ψευδαίσθηση ότι ο πολύς κόσμος είναι με το μέρος τους, γιατί επικαλούνται την αγάπη, αντί τον Ιησού. Όταν όμως διαψεύδονται στις προσδοκίες τους και αποκαλύπτονται τα κριτήριά τους και οι επιδιώξεις τους εξαφανίζονται..
Έχουν επίγνωση ότι ο οικουμενισμός τους φοβάται το φως και παρόλα αυτά επιμένουν στην αίρεσή τους;