Μόσχος Λαγκουβάρδος , Έλληνες πολιτικοί που δεν έμαθαν να κουβεντιάζουν!

Πέντε Έλληνες πολιτικοί που δεν έμαθαν να κουβεντιάζουν, αυτό είναι πραγματικά είδηση! Πέντε Έλληνες πολιτικοί αρχηγοί της σημερινής βουλής απέδειξαν προσφάτως, (αν και δύσκολο να το πιστέψεις), ότι δεν είναι ικανοί να κάνουν ούτε μια συζήτηση μεταξύ τους, ενώ και οι πιο απλοί Έλληνες πολίτες συζητούν άνετα, όπου κι αν βρίσκονται, στο καφενείο, στην ταβέρνα, στην πλατεία, παντού!

Οι Έλληνες φημίζονται για την αγάπη τους στη συζήτηση. Δεν χάνουν ευκαιρία να κουβεντιάσουν μεταξύ τους.Κανένας δεν θέλει την απομόνωση. Δεν καταλαβαίνουν τους ξένους που χάνονται πίσω από μια εφημερίδα και ένα μπουκάλι μπύρα.

Οι ξένοι δυσκολεύονται να βγουν απ΄ τον εαυτό τους και να κουβεντιάσουν, αν δεν έχουν κάποιο όφελος να περιμένουν από τον άλλον. Όταν κουβεντιάζουν, το κάνουν για τις δουλειές τους και πάντα με στόχο το όφελος. Έτσι, για το όφελος οργανώνουν ακόμα και τα λεγόμενα "γεύματα εργασίας", όπου αντί να πίνουν το κρασί τους με την παρουσία των φίλων τους, (το μόνο, που όπως λέει η Αγία Γραφή, μένει) ασχολούνται ακόμα και τότε με τις δουλειές και με το όφελος. Ο λόγος είναι ότι θεωρούν την προσωπική επικοινωνία τυπική, δηλαδή ανειλικρινή και την αγάπη ανέφικτη.

Όσο για τους Αμερικανούς, αυτοί αποφεύγουν τη συζήτηση για άλλους λόγους. Οι Αμερικανοί είναι μαθημένοι, αντί να συζητούν οτιδήποτε τους απασχολεί, να λύνουν τις διαφορές τους με τις γροθιές."Εμείς, στην Αμερική,", μου είπε κάποτε ένας Αμερικανός φίλος μου - θαυμαστής των Ελλήνων - λύνουμε τις διαφορές μας με το "μποξ", ακόμα κι όταν γεράσουμε. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο να βλέπεις εβδομηντάρηδες να γρονθοκοπούνται στα μπαρ, στους δρόμους, στις πλατείες, οπουδήποτε. Γύρω τους συγκεντρώνεται κόσμος, που απολαμβάνει το θέαμα και μερικοί στοιχηματίζουν υπέρ του πιθανού νικητή. Ενώ οι Έλληνες, μετά τα πενήντα τους, γίνονται φιλόσοφοι και ρήτορες".

Αυτά μου είπε ο Αμερικανός φίλος μου και δεν έχω λόγο, να μην τον πιστέψω, αφού Αμερικάνοι είναι αυτοί που επινόησαν το λεγόμενο "ντιμπαίητ",που το μόνο που ήξερα πριν να το δω για λίγα λεπτά στην Τι Βι,ήταν ότι μου θύμισε το σταφίλι "ντιμπαντίκι". Τέλος πάντων , οι Έλληνες αγαπούν τις συζητήσεις, αλλά είναι και ο πιο μιμητικός λαός του κόσμου (γι΄ αυτό και ο πιο φιλομαθής).

Οι συγκεκριμένοι Έλληνες πολιτικοί, ή δεν μπορούν , λόγω αυτισμού, να κουβεντιάσουν μεταξύ τους, όπως κουβεντιάζει όλος ο κόσμος και χρειάζονται το λεγόμενο "ντιμπέϊτ" ή το κάνουν από μίμηση των ξένων και δη των Αμερικανών. Άλλωστε το αμερικανικό μοντέλο ανθρώπου επικράτησε σε όλη τη Γη. Ό,τι και να συμβαίνει το αποτέλεσμα είναι το ίδιο ανιαρό, ανούσιο και κακάσχημο σαν " ξύλα, πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι".

"Ρεθεμνιώτικα Νέα"