Μόσχος Λαγκουβάρδος,"Δεν έχω άνθρωπο"

Σε όλες τις θεραπείες που έκανε ο Ιησούς, οι ασθενείς ζητούσαν από Αυτόν να τους θεραπεύσει την πάθηση από την οποία έπασχαν. Ο παράλυτος μόνο δεν ζήτησε από τον Ιησού να τον θεραπεύσει, αλλά του είπε μόνο την αιτία που δεν γινόταν καλά. «Τι θέλεις να σου κάνω;» τον ρώτησε ο Ιησούς, όπως ρωτούσε και τους άλλους. Ο παράλυτος δεν απάντησε όπως όλοι, ότι επιθυμεί να θεραπευθεί. Η απάντησή του είναι η δικαιολογία, γιατί μένει παράλυτος πολλά χρόνια.

Όταν ο Ιησούς ρώτησε τον τυφλό, «τι θέλεις να σου κάνω ;», ο τυφλός απάντησε ευθέως, « Κύριε, ίνα αναβλέψω,» ( Κύριε,θέλω να δώ). Ο εκατόνταρχος πάλι, του είπε ευθέως, «ο παις μου πεθαίνει. Θέλω με το λόγο σου να τον θεραπεύσεις». Ο παράλυτος αντί να απαντήσει ,«θέλω να περπατήσω», είπε μόνο την αιτία που μένει παράλυτος τόσα πολλά χρόνια. «Είμαι παράλυτος πολλά χρόνια, γιατί δεν έχω άνθρωπο», εννοώντας ότι δεν έχει άνθρωπο, να τον χρησιμοποιήσει για τη μεταφορά του, για να τον βάλει πρώτον στην κολυμβήθρα ,όταν ο άγγελος κατεβαίνει και ταράσσει τα νερά.

Η έλλειψη του ανθρώπου, δεν είναι πραγματική έλλειψη ανθρώπου, αλλά έλλειψη μεταφορικού μέσου. Δεν νιώθει την έλλειψη του ανθρώπου , γιατί λαχταράει να του προσφέρει τον εαυτό του, να τον αγαπήσει , αλλά νιώθει την έλλειψη ανθρώπου, να τον μεταφέρει όταν παραστεί ανάγκη. Ποιος είναι διατεθειμένος, να περιμένει να γίνει πολύτιμος για κάποιον άλλον, όχι επειδή είναι πολύτιμος, αλλά επειδή κάποτε θα είναι χρήσιμος σε κάποιον; Κανένας.

Ο Ιησούς τον ρωτάει τι θέλει, για να τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει και την ψυχική και την πνευματική του παράλυση. Θέλει να του θεραπεύσει τόσο τη σωματική όσο και την εσωτερική του παραλυσία. Μπορεί η μία να είναι η αιτία της άλλης. Ο παράλυτος της κολυμβήθρας του Σιλωάμ είναι ψυχικά και σωματικά παράλυτος.

Ως ψυχικά παράλυτος είναι ένας αντιπροσωπευτικός τύπος σημερινού ανθρώπου. Πολλοί άνθρωποι στην εποχή μας πάσχουν από εσωτερική παραλυσία. Δεν έχουν άνθρωπο, γιατί δεν ζητούν άνθρωπο. Δεν ζητούν να αγαπήσουν κάποιον , αλλά να τον χρησιμοποιήσουν . Δεν βάζουν οι ίδιοι αυτό που περιμένουν από τους άλλους. Αν κανείς δεν βάζει αγάπη, ποιος θα βρει αγάπη, όταν δεν είναι κανείς διατεθειμένος να την προσφέρει, ούτε αυτοί που την ζητούν από τους άλλους;

Τα λόγια του παράλυτου προς τον Ιησού «δεν έχω άνθρωπο» σημαίνουν, πως ούτε εγώ είμαι άνθρωπος για κανέναν. Δεν μας προσφέρει κανείς την αγάπη του, αλλά δεν προσφέρουμε κι εμείς την αγάπη μας σε κανέναν.

Σε κάποια κινηματογραφική ταινία με θέμα τη μοναξιά, ο πρωταγωνιστής της ταινίας , ένας μοναχικός νέος, πιστεύει ότι τον αποφεύγουν οι γυναίκες, ενώ εκείνος τις αποφεύγει. Η ταινία τελειώνει στο σταθμό του τραίνου, όπου ο νέος φεύγει κατά λάθος με το τραίνο, ενώ η κοπέλα που φοβάται ότι θα τον εγκαταλείψει μένει.

Η αγάπη είναι ρίσκο. Όταν δεν ρισκάρουμε για να μην μας απορρίψουν στην πραγματικότητα εμείς απορρίπτουμε τους άλλους.

"Ρεθεμνιώτικα Νέα"