"Χαίρετε και αγαλλιάσθε,Μόσχο μου, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς"!
Με αυτά τα λόγια με χαιρετούσε ο φίλος μου ο Γιώργος στην Κάλυμνο,κάθε φορά που περνούσα μπροστά απ΄ το κασελάκι του, στην παραλία της Πόθιας, μπροστά απ΄ το βιβλιοπωλείο του Μακαρούνα.
Ο Γιώργος μ' αγαπούσε, γιατί τον αγαπούσα κι εγώ, έτσι καθώς ήταν ένας απ΄ τους ελαχίστους, όπως τους αποκαλεί ο Κύριος. Νιώθαμε ο ένας τον άλλον. Σαν να είμαστε οι μόνοι χριστιανοί μέσα σε ένα ειδωλολατρικό κόσμο. Το αίσθημα αυτό νιώθαμε κι οι δυο, όχι μόνο γιατί ο Γιώργος ήταν ο μόνος που μνημόνευε τα λόγια του Ευαγγελίου, στη γεμάτη αγορά (αγορά πλήθουσα), κι εγώ ο μόνος που τον άκουγα, αλλά γιατί κι οι δυο είχαμε συναίσθηση ότι είμαστε ελάχιστοι, (υποφέραμε κι οι δυο στην ψυχή.)
Με αυτά τα λόγια χαιρετίζω την παρουσία του π. Παντελεήμωνα εδώ σ΄ αυτήν την ιστοσελίδα. Πάτερ χαίρετε και αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς".
"Διδασκάλους πολλούς έχετε" λέει ο Απόστολος Παύλος, "αλλ' ου πολλούς πατέρες".
Η Εκκλησία και οι ιερείς έχουν τη μεγάλη αποστολή να αγιάζουν τον κόσμο. Κανείς άλλος δεν έχει αυτό το χάρισμα!
Σας παρακαλώ να προσεύχεσθε για μας, Αμήν
Χαίρομαι που ανακάλυψα το όμορφο blog σας. Ακόμα χαίρομαι που σχετίζεστε με την πατρίδα Κάλυμνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέτοιοι αγνοί ανθρώποι σαν τον Γιώργο με το κασελάκι είναι που μας κρατάνε ακόμα στην πίστη και ας μη φανεί υπερβολικό. Αφανείς συνεργάτες του Θεού.