Μόσχος Λαγκουβάρδος, Η ελευθερία από το φόβο

Η ελευθερία από το φόβο




Η ελευθερία από την τάση του να κρύβεται κανείς κάτω από μια κουκούλα ,δεν είναι εύκολο πράγμα., ιδίως όταν επικρατεί, όπως σήμερα, η αντίληψη ότι όλοι κρύβονται και κανείς δεν αποκαλύπτει τα λάθη του κι ακόμα χειρότερο κανείς δεν τα βλέπει. Η τάση να κρύβεσαι θυμίζει τη στάση των θηρίων της ζούγκλας μπροστά στον κίνδυνο.
Η τάση να κρύβεσαι είναι γενική. Παράδειγμα οι χρήστες του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Στους εκατοντάδες χιλιάδες που χρησιμοποιούν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή οι περισσότεροι φέρουν ψευδώνυμο και κρύβουν το όνομά τους. Μόνο ένας στους εκατό χιλιάδες χρησιμοποιεί το όνομά του, όταν εκφράζει τις απόψεις του δημοσίως μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Η συνήθεια αυτή ήρθε οπωσδήποτε από έξω και το παράξενο είναι ότι έγινε αμέσως από όλους ευχαρίστως αποδεκτή.
Είναι παράξενο το ότι την αποδέχτηκαν και οι Έλληνες χωρίς αντίσταση, για τον εξής λόγο: Ο δυτικός κόσμος, που είναι το μοντέλο σήμερα για όλο τον κόσμο, θεωρεί ότι η κοινωνία είναι σύμβαση και γι΄ αυτό δεν πιστεύει στην αληθινή επικοινωνία, ούτε τον ενδιαφέρει η ειλικρινής επαφή, ούτε η αληθινή αγάπη, την οποία θεωρεί ανέφικτη. Αντίθετα με εμάς τους Έλληνες που από τα αρχαία χρόνια πιστεύουμε ότι είμαστε εκ φύσεως κοινωνικά όντα, και δεν μας ενδιαφέρει η τυπική επικοινωνία, αλλά διψάμε για την αληθινή επαφή και θεωρούμε ότι η αγάπη δεν είναι ανέφικτη, αλλά είναι μια πραγματικότητα.
Με τον μιμητισμό μας όμως βλέπουμε και σε μας τα σημάδια αυτής της ξενόφερτης νοοτροπίας, του να μην περιμένεις από τους άλλους, παρά μόνο αυτό που τους πληρώνεις, ούτε καν την απλή «καλημέρα».
Η στάση των θηρίων της ζούγκλας μπροστά στον κίνδυνο διαφέρει ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του κάθε θηρίου. Αν είναι ψυχρόαιμο κρύβεται ή κάνει το ψόφιο, ενώ αν είναι θερμόαιμο τρέχει να φύγει και να απομακρυνθεί από τον κίνδυνο.
Η κουκούλα είναι ένα είδος κρύψιμο, που σημαίνει ότι αυτός που την φοράει έχει την ιδιοσυγκρασία του ψυχρόαιμου ζώου, αφού ένα ζώο είναι και ο άνθρωπος όσον αφορά το σώμα του.
Η κουκούλα λοιπόν είναι η ένδειξη ότι αυτός που τη φοράει φοβάται να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητά του, ότι αυτό που τον αναγκάζει να τη φορέσει δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο φόβος.
Είναι λάθος το μήνυμα που κομίζει στους θεατές ο κινηματογράφος και η τηλεόραση ότι είναι ηρωική πράξη το να φοράς κουκούλα για να κάνεις οτιδήποτε εκ του ασφαλούς. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι αυτό ηρωισμός. Ούτε ευθύνη είναι το να πεις μόνο τα λόγια «αναλαμβάνω την ευθύνη», ενώ κρύβεσαι για να την αποφύγεις.
Η ελευθερία από την κουκούλα είναι ελευθερία όχι μόνο από το φόβο, που αναγκάζει κάποιον να κρύβεται, αλλά κυρίως ελευθερία από τα πάθη της οργής, του μίσους, του φθόνου και της κακίας γενικά.
Με αυτήν την έννοια η ελευθερία είναι ενιαία και δεν αφορά μόνο αυτούς που βλάπτονται ή διώκονται, αλλά αφορά και τους διώκτες. Δεν είναι ανελεύθεροι μόνο οι διωκόμενοι και τα θύματα, αλλά και οι διώκτες τους.
Ποιος θα διδάξει με το παράδειγμά του το μέγιστο αυτό μάθημα στους νέους;
Ο πατέρας και γενικά ο ενήλικος δεν είναι αυτός που δίνει το σφυγμό της ζωής στη σύγχρονη εποχή. Ποιος θα διδάξει την αληθινή έννοια της ελευθερίας; Κανένας άλλος δεν μπορεί να δώσει το παράδειγμα το δικό του, του πατέρα προς τέκνα. Η ελευθερία και η δικαιοσύνη και η ειρήνη χωρίς αυτό το παράδειγμα είναι μονομερείς και υποκριτικές. Οι αγώνες δήθεν υπέρ του λαού είναι ένας μύθος.
«Γιατί να βοηθήσω αυτόν που έχει ανάγκη δίπλα μου, όταν δεν μπορώ να σώσω την ανθρωπότητα;» Η σκέψη αυτή είναι ψεύτικη και υποκριτική, σαν τα λόγια των Φαρισαίων για το Χριστό, «συμφέρει να χαθεί ένας άνθρωπος».

"Ρεθεμνιώτικα Νέα"