Ο σκοπός του συγγραφέα (του μη εμπορικού βιβλίου) δεν είναι άλλος απ΄ το να διαβαστεί το βιβλίο του. Η χαρά του βέβαια είναι το γράψιμο. Το γράψιμο είναι και το μόνο που εξαρτάται από αυτόν. Αναρωτιέμαι, αν η επιθυμία μου να διαβαστεί το βιβλίο μου είναι ματαιοδοξία κι εγώ ένας ματαιόδοξος.
Ένας φίλος μου έλεγε ότι το βιβλίο είναι "ένα ακριβό δώρο στους φίλους".
Που σημαίνει ότι ο στόχος είναι να φτάσει το δώρο στους φίλους.
Πώς θα φτάσειτο δώρο στους φίλους; Ούτε σκέψη για χρήματα.
Ποιος άλλος τρόπος υπάρχει;Οι βιβλιοθήκες ίσως. Αυτός όμως που κουράστηκε και ξοδεύτηκε να φτιάξει ένα βιβλίο, δεν νομίζω να του μένει δύναμη (και χρήματα)για να ασχοληθεί με την αποστολή των βιβλίων του στις βιβλιοθήκες.
Μια σκέψη που μου αρέσει για το γράψιμο του βιβλίου είναι να πιστεύεις
ότι το γράφεις για τους αγέννητους, γι΄ αυτούς που θάρθουν και φυσικά δεν περιμένεις να το διαβάσουν πριν γεννηθούν. Έτσι παρηγοριέμαι που βλέπω τα στοιβαγμένα κιβώτια με βιβλία στην αποθήκη. Οϋτε οι κλέφτες καταδέχονται να τα πάρουν.
Τις προάλλες άγνωστοι διέρηξαν την αποθήκη με τα βιβλία μου και δεν πήραν ούτε ένα, όταν είδαν ότι τα κουτιά περιέχουν βιβλία. Κρίμα. Ούτε η κλοπή είναι λύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου