«Κρύψου και φώναξε»
(παιδικό παιχνίδι)
«Φιλοσοφούμε με απλό τρόπο» έλεγαν οι αρχαίοι.. « Κι αγαπούμε το ωραίο χωρίς να γινόμαστε θηλυπρεπείς.». Αλλά στη σύγχρονη εποχή εξέλιπε η φιλοσοφία. Ο κόσμος δεν κοπιάζει να σκεφτεί και να αναζητήσει την πνευματική του τροφή.
Χωρίς σκέψη και χωρίς κρίση αφήνει να του αρπάξουν την ψυχή με υλικά ανταλλάγματα!
Στην Ολλανδία επινοήθηκε ένα μηχάνημα για να τρέφονται οι χήνες. Η ίδια αυτή φιλοσοφία, με την οποία κατασκευάστηκε το μηχάνημα για την τροφή των ολλανδικών χηνών ισχύει και για τις ιδέες στον πνευματικό τομέα. Παρόμοια μεταδίδονται στους πολλούς κι οι διάφορες ιδέες, οι οποίες επιδιώκουν και επιτυγχάνουν τη χειραγώγησή τους.
Πρόκειται για ένα μηχάνημα , το οποίο προσαρμόζεται στο ρύγχος της χήνας
και εκσφενδονίζει την τροφή κατ΄ ευθείαν στο στομάχι του δύστυχου ζωντανού, ένα είδος καταπέλτη. Έτσι δεν κοπιάζουν πια να μασήσουν την τροφή τους οι χήνες αυτές στην Ολλανδία και φυσικά στερούνται και τη γεύση και το άρωμα της τροφής,
Τη γεύση και το άρωμα της ζωής τους στερούνται οι πολλοί , οι οποίοι
παραιτήθηκαν ή δεν διδάχτηκαν ποτέ να αναζητούν οι ίδιοι την πνευματική τους τροφή και δέχονται μηχανικά ,χωρίς σκέψη και χωρίς κρίση, τα πνευματικά σκύβαλα , που τους ρίχνουν διάφορα επιτήδεια κέντρα μαζικής εξαχρείωσης και εκμαυλισμού.
«Μάλλιασε η γλώσσα μου» να μιλώ για το δυτικό κόσμο, ότι είναι ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος από εμάς, παρόλο που ο κόσμος αυτός έχει ελληνικές καταβολές. Χίλια δυο παραδείγματα υπάρχουν που δείχνουν τη διαφορά ανάμεσα στον ελληνικό ορθόδοξο κόσμο και στον δυτικό παπικό ή προτεσταντικό δυτικό κόσμο.
Η διαφορά ανάμεσα στους δυο αυτούς κόσμους είναι διαφορά στην ίδια τη σκέψη. Η σκέψη διακρίνεται αναλόγως αν είναι συνδεδεμένη με το πρόσωπο , όπως είναι σε μας (η Ορθοδοξία είναι εμπειρική) ή είναι «ψιλή» σκέψη, αυτονομημένη, ανεξάρτητη απ΄ το πρόσωπο κι απ΄το ήθος.
Απορεί κανείς πως παραθεωρείται και δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη, όχι μόνο απ΄ τους θαυμαστές του δυτικού κόσμου, αλλά και από όλους το γεγονός
ότι ο δυτικός κόσμος μετά τη Γαλλική επανάσταση διακήρυξε ότι επιθυμεί ως κοινωνικό σύνολο να σκέφτεται χωρίς να είναι απαραίτητο στοιχείο της σκέψης του το ήθος. (Χωρίς ηθικά όρια προχωρεί η σκέψη του δυτικού κόσμου και η επιστημονική έρευνα, με αποτέλεσμα το βιασμό του ανθρώπου και της Φύσης).
Μια βλαβερή συνέπεια της νοοτροπίας αυτής της Δύσης, την οποία έχουμε υποστεί και μεις με το μιμητισμό μας είναι η μανία με τις μάσκες, ακόμα και στη φιλοσοφία. Ούτε ένας από αυτούς που ασχολούνται με τις φιλοσοφικές σκέψεις στον ηλεκτρονικό κόμβο «Forums” π.χ. δε χρησιμοποιεί το όνομά του και χρησιμοποιεί ψευδώνυμο. Καμιά σκέψη δεν είναι σωστή αν αυτός που την κάνει κρύβεται. Ούτε πρόκειται μια τέτοια σκέψη να ακουστεί και να ευεργετήσει κανένα. Γιατί δεν είναι σωστή; Γιατί οι σκέψεις δεν είναι «ψιλές» απογυμνωμένες από αυτόν που τις κάνει.
Οι σκέψεις έχουν το ήθος, το ύφος και το ρυθμό του σκεπτομένου. Αυτό σημαίνουν τα λόγια «το ύφος είναι ο άνθρωπος».
Αγαπητέ Μόσχο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω με το συμπέρασμα του άρθρου σου. (σου έγραφα απάντηση γιαυτά που μου είπες όταν το μάτι μου έπεσε στις καινούργιες αναρτήσεις οι οποίες στρέφονται εναντίον μου?).
Με την φράση που τελείωνεις το άρθρο θα αρχίσω. Λες το ύφος είναι ο άνθρωπος. Είναι δυνατόν το ύφος να αποδωθεί από ένα όνομα. Τι σημασία έχει αν σε λένε Μιχάλη ή Παύλο;
Αλλά από την άλλη έχεις δίκιο γιατί από τα γραπτά του (και τις σκέψεις του κατ'επέκταση) κρίνεται κάποιος. Εσύ το λες πιο όμορφα "δεν είναι απογυμνωμένες από αυτόν που τις κάνει" (!).
Τα γραπτά μου όπως και τα γραπτά σου είναι εκεί διαθέσιμα να τα διαβάσει ο καθένας. Και από αυτά μπορεί να καταλάβει με ποιόν έχει να κάνει. Στην συνέχεια είναι επιλογή του να τον διαβάσει ή όχι. Στο φινάλε τι θα άλλαζε άμα έλεγα ότι με λένε πχ. Μιχάλη Αγγέλου; Είμαι ο κανένας ή καλύτερα ο Ιπτάμενος Ολλανδός γιατί ο παλιός μου ευατός με το παλιό όνομα είναι κάπου νεκρός...
Μάλιστα θα μπορούσα να πω, αν δεν είχα διαβάσει αρκέτά από τα άρθρα σου για να ξέρω ότι δεν ισχύει, ότι εσύ υπογράφεις γιατί σ'ενδιαφέρει η δημοσιότητα. Ή ίσως για να βγάλεις κέρδος από αυτά αφού δημοσιεύονται κιόλας.
Τέλος λες "Καμιά σκέψη δεν είναι σωστή αν αυτός που την κάνει κρύβεται" Με αυτή την λογική όλοι αυτοί που βγάλανε βιβλία με ψευδώνυμο είχαν λάθος σκέψεις; Εξάλλου οι σκέψεις κατά την άποψη μου σχεδόν ποτέ δεν είναι λάθος, τα συμπεράσματα είναι που τις περισσότερες φορές μας προδίδουν...
Ένα ρητό του Μάρκου Αυρήλιου μου θύμισες: Ότι ακούμε είναι απόψεις και όχι το ίδιο το γεγονός. Ότι βλέπουμε είναι προοπτική και όχι η αλήθεια.
Και βασισμένος εδώ σου λέω ότι γράφω μόνο πράγματα που θέλουν να βγουν από μέσα μου. Γνωρίζω ότι ούτε ταλέντο έχω και ούτε κανένας σοφός είμαι. Η φιλοσοφία είναι μέσα σε κάθε άνθρωπο. πρέπει απλώς να μάθει να την χρησιμοποιεί. Γιαυτό αν θέλεις να με κατηγορήσεις για κάτι πες μου ότι δεν ξέρω να φιλοσοφώ και όχι ότι επειδή φορώ μάσκα δεν έχω το δικαίωμα να φιλοσοφώ.
Σου στέλνω την απάντηση στο emailσου αλλά μου γυρνάει πίσω. Άλλαξες email μήπως;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ φίλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί πλήρως μαζί σου, ότι οι απόψεις είναι απόψεις και όχι γεγονότα. Ως προς τις δικές μου απόψεις είναι δική μου παράλειψη, που δεν μπόρεσα να δώσω στον ανγνώστη να καταλαβάβει ότι είναι εντελώς υποκειμενικές (πίστευα ό΄τι είναι φανερό, απ΄ τον τρόπο που διατυπώνονται) και ισχύουν ίσως μόνο για μένα. Δεν μου αρέσει να γράφω τις εμπειρίες μου χωρίς να είμαι μέρος τους.
Τα κείμενα αυτά είναι "εξομολογητικά δοκίμια". Η πίστη μου είναι ότι η ανθρώπινη φύση είναι ενιαία και ό,τι είναι αληθινό για κάποιον άναθρωπο είναι για όλους τους ανθρώπους.Με αυτην την έννοια η αλήθεια είναι καθολική.
Όσο για την αμοιβή, δε νομίζω ότι πληρώνει κανείς για τέτοια κείμενα, που δημιουργούν περισσότερους εχθρούς,παρά φίλους.
Κανένα κείμενό μου δεν γράφεται εναντίον κάποιου θεληματικά. Το μεγαλύτερο ελάττωμα για μένα είναι το μαχητικό , επιθετικό γράψιμο. Αλλά ούτε το γράψιμο με προσοχή μήπως κανείς δυσαρεστηθεί μου αρέσει.
Ο Τόμας Μέρτον λέει, πως αν γράφεις κάτι προσέχοντας να μη δυσαρεστηθεί κανείς, κανείς δεν αξίζει και να το διαβάσει.
ΠΙστεύω ότι τα ψευδώνυμα δεν ωφελούν, αν τα χρησιμοποιούμε για να ξεχάσουμε. Μακάρι να γινόταν.
Τα λυπηρά γεγονότα δεν μπορούμε να τα απωθήσουμε, παρά μόνο να τα υπερβούμε.
Αυτό είναι το θέμα ενός σπουδαίου διηγήματος που δημοσιεύτηκε στο "ΔΙΗΓΗΜΑ 1971" των Εκδόσεων "ΚΑΛΒΟΣ", με τον τίτλο:
"Καληνύχτα Τέρας" του συγγραφέα
(δε θυμάμαι το όνομά του. Έψαξα αλλά δε βρήκα το βιβλίο).
Ως προς το όνομα πιστεύω ότι είναι ουσιαστικό στοιχείο της ανθρώπινης υπόστασης. Δυο μοντέλα, δυο πρότυπα έχει ο κάθε άνθρωπος, τη μορφή του και το όνομά του. Μερικοί δεν αλλοιώνουν μόνον το όνομα, αλλά και τη μορφή τους. Ο Μάϊκλ Τζάκσον άλλαξε και το χρώμα του προσώπου του και έγινε από μαύρος ,άσπρος!
Ως προς την αξία της σκέψης, άλλοι είναι υπέρ της αφηρημένης σκέψης, που δεν έχει τίποτε από το πρόσωπο που τη σκέφτηκε κι άλλοι, όπως εγπώ, πιστεύω ότι η σκέψη έχει μεγαλύτερη πειθώ, ότι πίσω από αυτήν νιώθεις την παρουσία ενός ανθρώπου και όχι ενός σοφού ή επιστήμονα ή συγγραφέα.
Επαναλαμβάνω ότι είναι δικό μου λάθος να νομίζει κανείς ότι γράφω και δημοσιεύω εναντίον κάποιου και μάλιστα φίλου και ειλικρινά λυπάμαι γι΄ αυτό.
Με φιλικά αισθήματα
Μόσχος
e-mail, m_lagouvardos@hotmail.com
Φίλε Μόσχο,
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως είναι δικό μου το λάθος που παρεμβαίνω στην αλήθεια σου. Απλούστατα η φωνή μέσα μου μου λέει ότι δεν κάνω κάτι λάθος. Και γιαυτό σου έστειλα το email.
Απλώς έχω την πεποίθηση (ίσως και να είναι αφελής) ότι η αλήθεια δεν μπορεί να έχει τέτοια μορφή που να ισχύει ας πούμε για έμένα και όχι για εσένα. Τότε κάτι πάει λάθος. Αλλά ποιός είμαι εγώ για να ορίσω την αλήθεια...
Όσο αναφορά το όνομα δεν το έβαλα γιατί ήθελα να ξεχάσω. Αλίμονο αν ποτέ το ξεχάσω! Και γιαυτό συμφωνώ απόλυτα μαζί σου στο ότι πρέπει να υπερβαίνουμε τα όρια μας.
Το όνομα απλούστατα το χρειαζόμουν για το ιστολόγιο. Πάντως παρά το περίεργο όνομα και εγώ άνθρωπος είμαι που σου γράφω. (κάνε μια μικρή έρευνα στο google να δεις την ιστορία του ιπτάμενου ολλανδού)
Τέλος αλίμονο αν μας άρεζε να χαιδεύουμε αυτιά. Τότε δεν θα είχαμε σελίδα στο διαδίκτυο για την ευχαρίστηση μας αλλά για την αυτοπροβολή μας.
Συνέχισε να γράφεις και να προκαλείς. Με την πρόκληση γίνεται συζήτηση και με την συζήτηση μαθαίνουμε.
Καληνύχτα από την κρύα Ολλανδία...