Γράμμα στα LOGOTEXNIKA EPIKAIRA

Κύριε Βοριά, χαίρετε

Η χαρά να γράφεις αρκεί για να μην παραπονιέσαι,
αν τα βιβλία σου είναι γνωστά ή άγνωστα, διαβάζονται
ή δε διαβάζονται, έχεις φήμη συγγραφέα ή δεν έχεις.

Το γράψιμο είναι γλυκό. Ίσως το μόνο γλυκό πράγμα
που απομένει σ΄ ένα γέρο, όπως εγώ!

Όμως με όλη αυτή την "παράκληση" κοπιάζουμε να
βοηθήσουμε και το βιβλίο μας να ταξιδέψει, χωρίς λύπη
αν δεν μπορούμε να κάνουμε σχεδόν τίποτα. Ζωντανό
παράδειγμα τα δύο τελευταία βιβλία μου, που έμειναν αζήτητα,
(δεν τα ζήτησε ούτε ΕΝΑΣ!), το "DESIDERATA"
(2005) και το "Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΡΙΣΜΟΥ" με δοκίμια γραμμένα
για καμιά πενηνταριά κινηματογραφικές ταινίες και ισάριθιμα
βιβλία που μου άρεσαν.

Το ερώτημα είναι, να παλαίψουμε και για την "αυτοπροβολή"
ή να γεμίζουμε τις αποθήκες και να ανησυχούμε γιατί δεν έχουμε
που αλλού να τα βάλουμε.

Με την άδειά σας παραθέτω εδώ ένα δείγμα γραφής απ΄ το
DESIDERATA (είναι η αρχή του δοκιμίου ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟ
ΓΡΑΨΙΜΟ"):
" Το γράψιμο είναι θεραπεία! Θεραπεία απ΄ την πλήξη,
την ανία, τη μοναξιά, την έλλειψη νοήματος, το κενό. Θεραπεία απ΄
τη λύπη. "Καμία λύπη δε μένει, αν γράψετε μια ιστορία σχετική με
αυτήν ή κάνετε την ίδια τη λυπη σας ιστορία".
Το γράψιμο είναι θεραπεία. Άλλοτε ο κόσμος έγραφε στίχους, τραγούδια, μαντινάδες. Έγραφε ευχετήριες κάρτες, επιστολές, ημερολόγια. Τώρα ξέχασε
να γράφει.
Το επόμενο στάδιο είναι να χάσει και την ικανότητα να σκέφτεται
και να συντάσσει τα νοήματά του. Το αποτέλεσμα θα ' ναι να αμβλυνθεί
η ευαισθησία του. Τελικά θα ξεχάσει τους καλούς του τρόπους και την
ευγένεια. Θα γίνει αισθητικά απαίδευτος. Ενοχλητικός για τους άλλους,
βάρος για τον ίδιο τον εαυτό του" (DESIDERATA,σελ. 121).

Αν είναι μέσα στα σχέδιά σας και η ενημέρωση των αναγνωστών σας
για τα άγνωστα, μη εμπορικά βιβλία, σας παρακαλώ να γράψετε κάτι και
για τα δυο αυτά βιβλία, που δεν περιλαμβάνονται σε κανένα κατάλογο
εκδότη.
Ειρήσθω εν παρόδω ότι το βιβλίο "Ο Θεός του Θερισμού" ( ο τίτλος
είναι απ΄ το αριστούργημα του Ακίρα Κουροσάβα "Μανταντάγιο"
-αν θυμάμαι καλά τον τίτλο του) απορίφτηκε από καμιά δεκαριά εκδότες
(θρησκευτικούς και κοσμικούς), αν και προσφέρθηκα η έκδοση να γίνει
με δική μου δαπάνη. Κανένας εκδότης δε θέλησε να το συμπεριλάβει
στον κατάλογό του.
Είμαι χαρούμενος γι΄ αυτό. ΠΙστεύω σ΄ αυτό που λέει ο Κομφούκιος,
ότι ηαναγνώριση, οι τιμές κι οι διακρίσεις σε μια εποχή που δεν τηρείται η
οδός είναι ντροπή!
Ο Αμερικανός συγγραφέας Μύλλερ, (μου διαφεύγει το όνομά του)
στον οποίο έστειλα ένα μεταφρασμένο βιβλίο μου , το "Η μοναξιά της νυχτερινής
σκοπιάς" εκδόσεις των Φίλων, για να με συστήσει σε κάποιον εκδότη, μου έγραψε
τα εξής."Τέτοιο βιβλίο σαν το δικό σας είναι και το τελευταίο βιβλίο μου, απ΄το
οποίο πουλήθηκε μόνο ένα άντίτυπο. Μην μπλέκεις με Αμερικανούς εκδότες".

Συγχωρείστε με, που έγραψα τόσα πολλά και καταχράστηκα τον πολύτιμο χρόνο σας.

Με φιλικά αισθήματα
Με ειρήνη και φιλία
Μόσχος Λαγκουβάρδος
πταισματοδίκης/δοκιμιογράφος
πρόεδρος της Εταιρείας Φίλων
της Λογίας Παραδόσεως



--------------------------------------------------------------------------------