Μόσχος Ε.Λαγκουβάρδος, Παχυσαρκίας εγκώμιον!

ΛΑΡΙΣΙΝΑ
ΔΟΚΙΜΙΑ
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

Παχυσαρκίας εγκώμιον!
( Η παχυσαρκία απ΄ την καλή της πλευρά)

Προτού να αναφερθούμε σε μερικά καλά νέα για τους παχύσαρκους που μοιάζουν με εγκώμιο της παχυσαρκίας, θα παραθέσουμε σαν πρόλογο τη γνώμη που είχαν κάποτε οι γιατροί για τον εύσωμο τύπο, σε αντίθεση με τη γνώμη τους για τον «λισβό».
Ο παλιός γιατρός όταν σε εξέταζε σε ρωτούσε: «Έχεις όρεξη;». Αν απαντούσες «ναι», ο γιατρός αποφαινόταν δίχως να σκεφτεί: « Σωματικώς είσαι καλά».«Κοιμάσαι το βράδυ;». Αν απαντούσες «κοιμάμαι», ο γιατρός έλεγε : «και ψυχικώς καλά είσαι». Και έφευγες. Αυτή ήταν η εξέταση. Ούτε εργαστήρια, ούτε πειράματα!
Μια άλλη επίσης χαρμόσυνη ιατρική διαπίστωση ήταν η περίφημη «όψις, θρέψις καλή!» Κανένας καλοταϊσμένος δεν έκανε τον παλιό γιατρό να ανησυχήσει. Αντίθετα με τα χλωμά πρόσωπα και τις ρουφηγμένες κοιλιές , που δεν ήταν την εποχή εκείνη ενδείξεις καλής υγείας.
Τώρα που κατά τις επιταγές της μόδας ο άντρας πρέπει να έχει ρουφηγμένη κοιλιά και η γυναίκα να είναι λιπόσαρκη σαν ασκήτρια της ερήμου, οι γιατροί έπαψαν να ρωτούν για το φαγητό και τον ύπνο και δεν νοιάζονται για την όψι και τη θρέψη.
Για όλα αποφαίνονται τα μηχανήματα, και πρέπει να γίνουν όλες οι εξετάσεις , δεν έχει σημασία η ασθένεια απ΄ την οποία πάσχεις. Διαφορετικά πώς θα αποσβεστούν τα πανάκριβα εργαλεία της Επιστήμης, της Τεχνικής και του Εμπορίου;
Με αυτόν τον τρόπο συνήθως δεν κινδυνεύει κανείς ποτέ από την ασθένεια που φοβάται ότι πάσχει. Τα μηχανήματα βρίσκουν άλλες πιο φοβερές και πιο επικίνδυνες αρρώστιες!
Αναρωτιέται κανείς, αν πράγματι είναι χωρίς αξία το ότι τρώει και κοιμάται καλά και η όψι και η θρέψη του είναι καλή; Γιατί αυτή η τυφλή εμπιστοσύνη στα ιατρικά εργαστήρια και στα ιατρικά μηχανήματα; Πόσες φορές έκαναν λάθη τα μηχανήματα;
Κάποιος γνωστός μου συνόδεψε τη γυναίκα του στην Αθήνα. για ιατρικές εξετάσεις. Παρεπιμπτόντως υποβλήθηκε κι αυτός σε κάποιες ιατρικές εξετάσεις, με την ευκαιρία των εξετάσεων της συζύγου του. Όταν ο γιατρός του ανακοίνωσε τα αποτελέσματα πέθανε την ίδια στιγμή, μόλις άκουσε ότι δεν του μένει πολλή ζωή ακόμα. Και η γυναίκα του γύρισε μόνη στη Λάρισα!
Παρόμοιο τέλος είχε κι ο Γάλλος συγγραφέας Ονορέ ντε Μπαλζάκ, ο οποίος επέμενε να του πει ο γιατρός πόσο καιρό θα ζήσει ακόμα. Δεν ήταν για πεθαμό κι όμως μόλις άκουσε απ΄ το γιατρό την προθεσμία που του έδωσε να ζήσει, πέθανε την ίδια στιγμή!
Είναι πράγματι άξιο εγκωμίου το γεγονός ότι απ΄ τα αρχαία χρόνια ακόμα ο κόσμος πίστευε ότι ο εύσωμος είναι καλύτερος χαρακτήρας απ΄ τον λιπόσαρκο. Παράδειγμα ο βασιλιάς Ληρ, που ήθελε να περιστοιχίζεται από παχύσαρκους, γιατί του ξερακιανούς τους φοβόταν. Το νου τους τον έχουν ολοένα στις μηχανορραφίες.
Πρώτο, λοιπόν, εγκωμιαστικό στοιχείο υπέρ του παχύσαρκου είναι ο καλός χαρακτήρας. Δεύτερο εγκωμιαστικό στοιχείο είναι , ότι ο παχύσαρκος έχει πάντα φιλόξενη διάθεση. Παράδειγμα ότι κουβαλάει επάνω του το περιττό βάρος του, που του γίνεται τόσο πολύ οικείο, ώστε το ξεχνάει. Ποιος έχει τόση γενναία καρδιά ώστε να ξεχνάει ένα βαρετό επισκέπτη!
Το περιττό βάρος μοιάζει πράγματι με επισκέπτη και με αρμένικη επίσκεψη.. Όσο τον προσέχουμε δε θα φύγει. Πρέπει να τον αγνοήσουμε για να απογοητευτεί και να φύγει. Αγνοώντας το βάρος έχουμε κι άλλο καλό, ότι δεν τρώμε για να γλιτώσουμε απ΄ το άγχος του περιττού βάρους.
Ένα άλλο καλό πάλι για τους παχύσαρκους είναι ότι μαθαίνουν κάποτε ότι η πείνα δεν είναι πάντοτε αληθινή , για να τρώνε κάθε φορά που νιώθουν ότι τους «βυζαίνουν τα γατούλια». Έτσι βρίσκουν τόπους να ξεγελάνε την ψευτο-πείνα. Εγώ ξεγελάω την ψευτο-πείνα με λίγη οδοντόκρεμα με την οποία καθαρίζω το στόμα μου,
Για να μη νιώθω τη γνωστή λιγούρα που σε κάνει να θέλεις ολοένα κάτι να βάλεις στο στόμα σου.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι δεν παχαίνει κανείς μόνο απ΄ το πολύ φαγητό, αν δεν συνεργαστεί κι ο ίδιος! Αν πρέπει σε όλα να ευχαριστούμε πάντοτε το Θεό , ας το κάνουμε και για το πάχος, γιατί μας δίνει την ευκαιρία μιας αναζήτησης, ή ενός ταξιδιού ή μιας περιπέτειας! Να μην ξεχνάμε ότι πολλοί ξενιτεύτηκαν για την αγάπη του αγώνα κι άλλοι κατατάχτηκαν ακόμα και στη Λεγεώνα των Ξένων για την αγάπη της περιπέτειας!
“ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»