ΓΗΙΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ
Ζω σ΄ ένα χτίσμα από τραπουλόχαρτα,
σ΄ ένα σπίτι από άμμο, σ΄ ένα πύργο στον αέρα,
κΑι περνώ τις στιγμές περιμένοντας
το γκρέμισμα του τοίχου, τον ερχομό της αχτίνας,
τον ουράνιο ταχυδρόμο με τη στερνή είδηση,
την κρίση σ΄ένα πεταγμα σφήκας,
τη διαταγή σαν ένα μαστίγιο από αίμα
σκορπίζοντας στον αέρα μια στάχτη από αγγέλους.
Τότε θα χάσω τη γήινη κατοικία μου
και θα βρεθώ ξανά γυμνός.
Τα ψάρια,τα λαμπερά άστρα
θα τρέψουν σε φυγή τη σειρά των ανάστροφων ουρανών τους.
Κάτι που είναι χρώμα, πουλί ή όνομα,
θα ξαναγίνει σχεδόν μια φούχτα από νύχτα,
και πάνω στο γύμνωμα από αριθμούς κι από μολύβια
κι απ΄ το κορμί του έρωτα
που πλάστηκε από καρπούς κι από μουσική
θα σβηστεί στο τέλος,σαν το όνειρο ή σαν τη σκιά
η σκόνη που δε θυμιέται.
Μετάφραση: Μόσχος Ε. Λαγκουβάρδος
"ΓΡΑΦΗ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου