Μ.Εμμ.Λαγκουβάρδου,ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
Μόσχου Λαγκουβάρδου

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους νιώθουμε απέχθεια για τις τηλεοπτικές συζητήσεις. Ο σπουδαιότερος λόγος για μένα είναι η βία της τηλεοπτικής εκπομπής που άθελά σου σε μετατρέπει σε παθητικό υποκείμενο. Δεν μ΄ αρέσει η βία της τηλεοπτικής συζήτησης. Για μένα η τηλεοπτική συζήτηση είναι μια μορφή ψυχολογικής βίας.

Αυτό θα προσπαθήσω να εξηγήσω στις γραμμές που ακολουθούν. Είναι ένα θέμα που με ενδιαφέρει, γιατί ως υποψήφιος στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές πιθανόν να κληθώ να εμφανιστώ σε κάποια τηλεοπτική συζήτηση. Τι θα απαντήσω στην πρόσκληση; Δεν θα υπήρχε πρόβλημα, αν οι τηλεοπτικοί σταθμοί με παρέλειπαν. Μήπως όμως δεν θα έκανα καλά να μη δεχθώ την πρόσκληση;

Ας εξετάσω εδώ τα υπέρ και τα κατά της συμμετοχής μου σε κάποια τηλεοπτική συζήτηση. Και πρώτα το θέμα το οικονομικό. Πληρώνονται οι συζητητές ή πληρώνουν; Φαντάζομαι ότι κανείς δεν πληρώνει για να εμφανιστείς μπροστά στον τηλεοπτικό φακό και να αναπτύξεις τις απόψεις σου .

Αυτό είναι ένα θέμα. Ένα άλλο θέμα είναι η πολεμική των άλλων συζητών. Πόσο ευχάριστο είναι να εκφράζεις αυτά που πιστεύεις ,κάτω από τα πυρά των άλλων; Πώς θα ανοίξεις την καρδιά σου και θα φανερώσεις τον εσωτερικό κόσμο, όταν ξέρεις τι είδους υποδοχή σου επιφυλάσσεται;

Να λείπει το βύσσινο! Ένας τρίτος λόγος να αποποιηθώ μια ενδεχόμενη πρόσκληση σε τηλεοπτική συζήτηση είναι η ακτινοβολία των ηλεκτρονικών μηχανημάτων στην αίθουσα που θα σε βάλουν μαζί με τους άλλους για να συζητήσετε.

Είναι τόσο μεγάλη η ένταση, που νομίζεις ότι βρίσκεσαι κλεισμένος σαν τον αστροναύτη στο διαστημόπλοιο. Είναι τόση η ταραχή που σε κάνει να χάνεις το μεγαλύτερο μέρος της νοημοσύνης σου. Με λειψές νοητικές ικανότητες μιλούν οι συζητητές. Είναι πράγματι οδυνηρό να χάνεις την εξυπνάδα σου και τη φρονιμάδα σου, έστω και για λίγη ώρα , κατά τη διάρκεια των τηλεοπτικών συζητήσεων.

Είμαι εντελώς απρόθυμος γι΄ αυτού του είδους τις συζητήσεις. Πώς μπορείς να παρακολουθείς τη σκέψη πέντε-έξι άλλων συζητητών μαζί; Αν δεν μπορείς να παρακολουθείς τη σκέψη αυτών με τους οποίους μιλάς, ούτε να βλέπεις τα μάτια τους, πώς θα μπορέσεις να μιλήσεις μαζί τους;

Τέλος, η εικόνα μιας ομάδας ανθρώπων, που δεν έχουν καμιά ενότητα και ομόνοια μεταξύ τους εκμηδενίζει την οποιαδήποτε αξία των απόψεων, που ακούγονται στις τηλεοπτικές συζητήσεις.